Institut za voćarstvo Čačak | Prodaja kvalitetnog sadnog materijala

ZAKON O UNAPREĐENJU VOĆARSTVA

Čačanski kraj je od davnina poznat kao izrazito voćarsko područje.

U njemu su još u doba Nemanjića gajene razne sorte jabuka, krušaka, šljiva, pa čak i pitomog kestena. Stoga nije slučajno što je na mestu sadašnje lokacije Instituta 1906. godine formiran voćno-lozni rasadnik, među prvima u tadašnjoj Kraljevini Srbiji. Osnivanjem ovog rasadnika voćarstvu u ovom kraju je počela da se posvećuje veća pažnja, što je uticalo da se u proizvodnju uvode novije, bolje i produktivnije sorte voćaka. Takođe, sa formiranjem rasadnika, u zasadima su počele da se primenjuju odgovarajuće mere nege.

RASADNIK U SVAKOM SREZU

Najmanje 5 hektara

Zakon, 1898. godina

PRVI KONGRES VOĆARA JUGOSLAVIJE
1932. GODINE

U Čačku je 1932. godine održan Prvi kongres voćara Jugoslavije, na kome su voćari iz Čačka i okoline pokrenuli inicijativu da se u našoj zemlji formira neka ogledno-istraživačka voćarska organizacija, koja bi na naučnoj osnovi radila na unapređenju jugoslovenskog voćarstva. Ovaj predlog je realizovan tek 1937. godine osnivanjem Državne ogledne voćarske stanice u Goraždu, kao središtu tadašnje Kraljevine Jugoslavije. Saradnici ove institucije bili su i Čačani inž. Milisav Gavrilović i inž. Gvozden Majstorović.

OSNIVANJE INSTITUTA

17. jul 1946. godine

Po završetku Drugog svetskog rata, promenom društvenog uređenja, počelo se sa osnivanjem naučnoistraživačkih voćarskih organizacija u vidu zavoda ili oglednih voćarskih stanica. Među prvima u zemlji, a na predlog inž. Milisava Gavrilovića, upravnika Voćnog rasadnika, Ministarstvo poljoprivrede NR Srbije je svojim rešenjem broj 21867 od 17. jula 1946. godine osnovalo Zavod za voćarstvo i preradu voća, sa zadatkom da rešava osnovnu problematiku iz oblasti proizvodnje, zaštite i prerade voća, a posebno iz oblasti proizvodnje sadnog materijala voćaka. Po osnivanju zavoda, Ministarstvo poljoprivrede NR Srbije je osnovalo četiri stanice i to u Prokuplju, Novom Pazaru, Valjevu i Grockoj. Ove stanice su bile pod stručnim nadzorom Zavoda za voćarstvo u Čačku koji je svoju istraživačku delatnost sprovodio na terenu preko njih, što je i rađeno do njihovog ukidanja 1955. godine.

"PRVA POSTAVA"

Oko 1955. godine

NAJVEĆA KOLEKCIJA
SORTI VOĆAKA

Radi stvaranja trajnijih uslova za solidniji rad na naučno-istraživačkim zadacima iz oblasti voćarstva Zavod za voćarstvo je već od 1948. godine počeo intenzivno da radi na prikupljanju i kolekcionisanju voćnog sortimenta svih umereno-kontinentalnih voćaka. Sorte i podloge su prikupljane kako sa teritorije Jugoslavije, tako i iz inostranstva.
Najveći broj voćnih sorti je prikupljen iz sledećih organizacija i čuvenih voćara tog vremena:
- Srednje poljoprivredne škole u Bukovu kod Negotina;
- Ogledne voćarske stanice u Goraždu;
- Zasada Đure Nikolića, naprednog poljoprivrednika iz Guglja kod Požege;
- Ogledne voćarske stanice u Nju Džersiju, SAD (uglavnom preko inž. Mehmedalije Fazlagića iz Goražda);
- Visoke poljoprivredne škole u Lednici na Moravi, Češka;
- Instituta za hortikulturu i cvećarstvo u Skiernevicama, Poljska;
- Ogledne voćarske stanice u Ist Molingu, Engleska.

POSTAVLJENI TEMELJI ZA OPLEMENJIVAČKI RAD

Zahvaljujući ovim i još nekim organizacijama i pojedincima, od kojih je Institut nabavljao kalem-grančice, podloge i sadni materijal jagodastih vrsta voćaka, za svega šest godina stvorena je najveća kolekcija voćnih sorti na Balkanu. Uporedo sa podizanjem kolekcionih zasada, saradnici Instituta su širom Srbije podizali i ogledne voćne zasade od najboljih sorti jabuke, kruške, šljive, trešnje i kajsije, radi ustanovljenja najpogodnijih za gajenje u pojedinim voćarskim krajevima Srbije. Još u toku prvih godina svog rada, Institut je postavio solidnu osnovu za nesmetan i uspešan rad na selekciji i oplemenjivanju voćaka, na iznalaženju najboljih introdukovanih sorti voćaka za gajenje, na iznalaženju najboljih agromera u podizanju, đubrenju, obradi zemljišta, sistemima gajenja i orezivanja voćaka, kao i u zaštiti voćaka od bolesti i štetočina. To je i uticalo da Izvršno veće NR Srbije svojom odlukom broj 19 od 25. marta 1961. godine Institut proglasi republičkom naučnom ustanovom pod nazivom Institut za voćarstvo NR Srbije. Zavodi za voćarstvo u Sremskim Karlovcima i Peći proglašeni su za ogledne voćarske stanice Instituta.

HIBRIDNI SEJANCI

Preko 250.000 sejanaca...

BROJNE REORGANIZACIJE
OD OSNIVANJA

Kasnijom izmenom zakona o naučno-istraživačkim organizacijama u Srbiji nastala je potreba da se od postojećih instituta, zavoda i poljoprivrednih stanica formira Institut za poljoprivredna istraživanja sa sedištem u Beogradu. Formiranje Instituta je izvršeno 1. jula 1971. godine, u okviru koga je Institut za voćarstvo najpre poslovao kao OOUR do 31. decembra 1977. godine, posle čega se Institut organizovao u složenu organizaciju pod nazivom SOUR za istraživanje i razvoj poljoprivrede „Srbija“ u Beogradu. Od tog datuma Institut za voćarstvo posluje kao radna organizacija bez osnovnih organizacija udruženog rada. Institutu za voćarstvo je 1986. godine pripojen Institut za vinogradarstvo i vinarstvo „Medijana“ iz Niša, pa je nastavio da posluje pod nazivom Institut za voćarstvo i vinogradarstvo Čačak.
Zakon o NIO delatnosti iz 1990. god. dovodi do novih promena u organizovanju instituta i zavoda iz oblasti poljoprivrede. Integracijom nekoliko instituta iz oblasti biotehnike, Institut za voćarstvo je od 24. decembra 1991. godine egzistirao u sklopu Instituta za istraživanja u poljoprivredi „Srbija“, kao jedan od osam centara, bez svojstva pravnog lica.
Odlukom Vlade Republike Srbije broj 022-8481/2006, od 14. septembra, 2006. godine, Institut posluje kao samostalno pravno lice, pod nazivom INSTITUT ZA VOĆARSTVO, ČAČAK.

TRADICIJA
od 1946. godine